پرسش:

18سالم بود با یکی از بستگان دورمون اشنا شدم 16 سالش بود وارد رابطه شدم

بعد یک سال با اصرار من رابطه جنسیمون اغاز شد نه به طور کامل همه چی خوب بود جز پوشش این دختر من یه ادم متعصب بودم و اون فرهنگشون باز بود دعواهامون شروع شد به اصرار من پذیرفت چادر بپوشه یا مانتو بلند ولی بمن دروغ میگفت راجعبه پوششش و هیچوقت من نفهمیدم

بعد 6 سال وقتی از هم سر یه دعوا دور شده بودیم یه اس ام اس اشتباه اومد و من فهمیدم کسی تو زندگیشه پیگیری گردم و به دروغ گفتم منم باکسای مختلف بودم تو این سالها بیا همه چیو بهم بگو من میبخشمت اومدو نصفه و نیمه گفت رابطه اولش سال اول دوستیمون بود با یه پسر تو کلاس زبانش باهم بیرون هم رفتن به مدت 6 ماه باهم بودن و بعدش باهاش  تموم میکنه باهاش سکس نداشته این موردو اورد باهام روبه رو کرد با پسره حرف زدم

رابطه دومش سال پنجم دوستیمون بود نفر بعدی دوست پسر سابق دختر خالش بوده به یه بهونه ای وارد میشه و سه ماه باهاش بوده اون بیشتر جنبه دردو دل و یه دوست بوده نه دوست پسر

رابطه بعدیش سال ششم دوستیمون بود با پسرخالش که سه هفته باهاش بوده درخواست ازدواج کرده ازش بهش گفته تو مثل برادرمی ولی اون خواهش کرده، بعد سه هفته وقتی اس ام اس اشتباه فرستاد به گوشیه من

خیلی مشاوره رفتیم حنی تست شخصیت دادیم از لحاظ اخلاقی باهم جور بودیم

دوسال از ماجرای فهمیدن من میگذره تو این دوسال ترکم نکرد خطایی هم نکرد انگار فهمید اشتباهشو

اما من مردد هستم همش فکرای اون ادما میاد تو ذهنم قلبا دوست دارم برگردم ادامه بدم یه وقتایی حالم خوبه باهاش و حسم خوبه اما یه وقتایی حالم بد میشه و میرم تو فکر اینکه کاش خیانت نمیکرد

از نظر خودش دوتا رابطه اخری اصلا خیانت نبوده اما رابطه اولشو میپذیره خیلی تلاش کرد درست شه اما هنوز تصمیمی نتونستم بگیرم بنطرتون چیکار باید بکنم؟ راه صحیح چیه؟

پاسخ:

سلام برادر محترم. در زندگی واقع بینی و پذیرش حقایق به ما کمک میکنه تا بتونیم تصمیمات درست و منطقی برای آینده خودمون بگیریم در شرح جریانات پیش آمده و وقایع اتفاق افتاده بین شما و این خانم به وضوح روشن هست که وقتی هنوز رابطه ای بین شما به نام نامزدی و یا ازدواج شکل نگرفته ولی ایشون در داخل رابطه های مختلف چه با وجود صمیمیت و عمق رابطه چه سطحی و گذرا قرار ميگرفتند پس بستر و زمینه گرایش و تمایل به این تعدد ارتباط در این خانم محترم با درصد بالایی در زندگی مشترک هم وجود خواهد داشت بهتره شما با واقع بینی در تصمیم‌گیری‌ برای ازدواج با ایشون صرف نظر داشته باشید تا دچار این ابهامات فکری بعد از تشکیل خانواده نشوید.

منبع

پاسخ:

پاسخ:

پرسش:

دوست من دختری با تحصیلات لیسانس و 34 ساله هست و مجرد که تمایل به ازدواج داره ولی بخاطر روابطی که قبلا داشته الان احساس گناه می کنه و می ترسه که یه روزی رسوا بشه (عکسی فیلمی ازش گرفته باشن و پخش کنن ابروش بره) به سختی قبول می کنه خواستگاراش رو ببینه می گه احساس گناه می کنم نه می تونم حقیقت رو بگم نه اهل دروغه وچون گذشته رو نمی تونه از بین ببره همش نگرانه واصلا ارامش نداره هر چی باهاش صحبت می کنم نمی تونم ارومش کنم خیلی پشیمونه.

پاسخ:

دوست عزیز ،همه ما می دانیم که احساس گناه اصلا احساس خوب و خوشایندی نیست .احساس گناه انگیزه را از ما می گیرد و انرژی مان را تحلیل می برد .احساس گناه از هیچ کس قهرمان نمی سازد و فقط باعث درد و رنج می شود .قبل از هرچیز دوستتان را تشویق کنید تا افکار و احساساتش را با یک مشاور مطرح کند چون به تنهایی مدیریت این افکار و احساسات  کار سختی است. و به او پیشنهاد کنید تا کتاب (رهایی از احساس گناه ،ترجمه سیما فلاح ) را مطالعه نماید.

منبع

منبع