بازیگوشی فرزند

  • چه میزان محدودیت برای پسر دوازده سالم لازمه
    • پرسش:
      مادری36ساله،دارای مدرک لیسانس هستم که 1 پسر12ساله و دختری 6 دارم.پسرم از کودکی، بسیار پرجنب و جوش بود و نیاز به مواظب مداوم داشت.حدود3ماه است که سرکشی و نافرمانی زیادی کرده و سر هرمساله ی کوچکی،مدتها بحث می کند. مثلا برای درس خواندن،نیاز به بارها تذکر داشته و در نهایت هم،آن را سرهم بندی می کند.ساعتهای زیادی را به بازی در پارک یا بازی های کامپیوتری اختصاص می دهد.نمی دانم چه میزان آزادی و چه محدودیت هایی برایش قایل باشم که هردو راضی باشیم.لطفا راهنمایی بفرمایید.با تشکر.
      پاسخ:

      بانوی عزیز نوجوانی دوره انتقالی و نوعی برزخ بین کودکی و جوانی است. در این دوره رشد جسمانی کم و بیش کامل می‌شود و هیجانات عاطفی بشدت و حدت و دوام بیشتر رسیده و نوجوان به بلوغ جنسی می‌رسد و درست در همین دوره، اجتماع از نوجوان می‌خواهد که هم مستقل باشد، هم روابطش را با همسالان و بزرگسالان تغییر دهد و هم سازگاری جنسی و آمادگی کسب مهارت‌های نوین داشته باشد.
      احساس ناخوشایند درخصوص رشد اعضای مختلف بدن، تزلزل در اعتماد به نفس، احساس غریبگی با خود، ناراحتی‌های جسمانی، تحریک شدید و سریع در مقابل محرک‌های جنسی و حس استقلال‌طلبی موجب ناآرامی و سردرگمی نوجوان می‌شود.
      هیجانات این دوره نوجوان را وادار می‌کند برای اثبات شخصیت و برتری خود مخالفت و نافرمانی و لجاجت را در پیش گرفته و هر امری را با بدبینی نگریسته و حالت منفی و مخالف به خود می‌گیرد تا از این طریق به نتیجه برسد این لجبازی وقتی به اوج خود می‌رسد که نوجوان تصور کند والدین در حال لطمه‌زدن به استقلال او هستند. انتقاد و اعتراض بی‌رویه والدین به نوجوان و اصرار آنان بر خواسته‌های خود لجبازی و سرکشی نوجوان را رقم می‌زند و اختلافی بین فرزند و والدین ایجاد می‌شود. نوجوان در این دوره مثل هوای بهاری یک لحظه آفتابی و سوزان و لحظه‌ای دیگر بارانی و سرد است. تا جایی که لطمه‌ای به نوجوان وارد نشود باید والدین با این سرکشی با چشم‌پوشی برخورد کنند.
      تشویق نوجوان به شرکت در فعالیت‌های ورزشی و الگوسازی و شراکت او برای همانند شدن با آن الگوها باعث می‌شود تا نوجوان انرژی‌اش را به طریق منطقی تخلیه کند. او وقتی نوجوان راهی برای خروج هیجانات منفی نداشته باشد سکوت، انزوا، در خود فرو رفتن، غذا نخوردن، بغض و گریه‌کردن یکی از شیوه‌های نوجوان برای تخلیه این هیجانات می‌شود.
      برای تبدیل نوجوان سرکش به یک فرد خوب و سالم باید تا حدی به او استقلال و آزادی عمل داد و هر گاه والدین با نشانه‌های هشداردهنده‌ای مواجه شدند می‌توانند به خلوت نوجوان وارد شده و مشکل را رفع کنند. این که انتظار داشته باشید نوجوان شما را از تمامی کارها و افکارش مطلع کند توقع نابه‌جایی است. البته باید بدانید او کجا می‌رود و چه می‌کند، اما لزومی به دانستن تمامی جزئیات ندارید.یکی از موثرترین روش‌های تربیتی در این دوره را روش تغافل یا نادیده گرفتن می‌داند و می‌گوید در برخی مواقع نیاز به بزرگنمایی مسائل و مشکلات نوجوان نیست و نباید برای برخی رفتارهایش او را بازخواست کنید.
      اعتماد‌کردن به فرزند یعنی قبول و پذیرش وی که منجر به مسئولیت دادن می‌شود، اعتمادکردن به نوجوان ضرورتی انکارناپذیر است و برای رشد و موفقیت وی امری ضروری است، البته حد و مرزی هم دارد لازم است به وی اعتماد شود مگر مواقعی که خلافش ثابت شود که در این صورت رفتارهای محدودکننده و کنترلی لازم است.
      نه گفتن یکی از مهارت‌هایی است که والدین باید آن را به فرزندشان آموزش دهند تا به این ترتیب در برابر هر درخواستی اعلام موافقت نکنند. همین‌طور خانواده باید شیوه برقراری ارتباط بین فردی صحیح و راه و رسم درست تفریح‌کردن را به نوجوان خود بیاموزد و برای او محدودیت‌های زمانی و مکانی در نظر بگیرد و در صورت بی‌توجهی، نوجوان را برای مدتی با ارائه دلیل از این تفریحات برحذر کند.
      قهر نه، مشکل را حل کنید
      بسیاری از خانواده‌ها در حل مشکلات خود همان نوع شیوه‌های فرزندپروری (قهر و طرد) که مخصوص سنین کودکی بوده را به کار می‌گیرند در این سنین استفاده از استدلال، شیوه‌های حل مساله و گفت‌وگوهای منطقی در حل مشکلات و اختلافات کمک‌کننده‌تر است.
      بهتر است به جای فاصله گرفتن و تنها گذاشتن نوجوان سعی کنید به وی نزدیک شوید و بدانید که نمی‌توانید او را به انجام کاری مجبور کنید، اما با جلب اعتماد او به طور مستقیم و غیرمستقیم می‌توانید بر تصمیم‌گیری‌هایش نظارت داشته و با هم فکری و مشورت و ارائه دادن توصیه‌های مفید راهنمایی‌اش کنید. موفق‌ترین والدین کسانی هستند که بدون هیچ قید و شرطی به فرزند خود توجه کرده و از بودن در کنار وی لذت ببرند و همان‌طور که به علایق و خواسته‌ها و مشکلات فرزندشان توجه می‌کنند، حد و مرزها را نیز برای وی توضیح دهند. چرا که مخالفت بی‌دلیل، نوجوان را اقناع نکرده و موجب ستیزه و فاصله افتادن بین والدین و فرزند می‌شود و این فاصله به هر دلیلی می‌تواند در جامعه به رفتارهای پر خطر منجر گردد. بیشتر نوجوانان در این سن تمایل دارند از دوستانشان بیاموزند و احساس راحتی بیشتری با آنها دارند. بنابراین اگر والدین در این دوره رفتار خصومت‌آمیز، سهل‌انگارانه یا استثمارگرایانه داشته باشند همسالان نوجوان مفری برای او محسوب می‌شوند. همچنین به والدین توصیه می‌شود در شناخت دوستان فرزندشان سهل‌انگاری نکنند.
      منبع
  • باید مدام به دخترم تذکر بدهم که کارهایش را انجام دهد
    • پرسش:
      خانمی 43ساله ودختری 10ساله دارم وشاغل هستم وهر روز باید ساعت 8 سرکارم باشم مشکل من با دخترم این است که همش دارم بهش میگم زود باش حاضر شد الان سرویست میاد ( زمان مدرسه ) یا الان که تعطیلات تابستان شروع شده چون باید بذارمش منزل مادرم وبه سرکارم بروم باز همش صبح زود باید بلندش کنم درکل دخترم خیلی مهربان هست اما وقتی بهش میگم زود باش آماده شد الان دیرمون میشه چه صبح که از خانه بیرون میرویم چه عصر که از منزل مادرم به خانه بر میگردیم همیشه مرا به حالتی میرساند که باید فریاد بزنم اونم بعد ده دفعه گفتن اینکه پاشو آماده شو شبها هم موقع خواب به خصوص که تعطیلات شروع شده همش باید تذکر بدم پاشو بخواب صبح باید زود پاشی از این حالت خسته شدم چون معمولا عصبی میشوم ورفتار وگفتارم را نمیتوانم کنترل کنم برام خسته کننده شده در زمان درس خواندن بااینکه شاگرد زرنگ ودرسخوانی است ومعلمهایش ازش راضی هستند ولی باز من همش باید بهش گوشزد کنم پاشو مشقهات رو بنویس آخر هم دقیقه نود کارهایش را انجام میدهد ممنون میشوم مرا راهنمایی کنید
      پاسخ:

      اصول و قوانین داخلی و برنامه ریزی با حضور اعضاء خانواده باهم و تدوین آن با هم راه گشای کار شماست . ببینید باهم نه پدرو مادر فقط برای فرزند . با اولویت بندی و تصمیم گیری شما = خانواده . و انتقال مسولیت ها کلی انرژی ذخیره خواهید کرد و کلی به سلامت خود و خوانواده .

      اینکه شما داد می زنید . اینکه شما غصه می خورید . اینکه شما حرص می خورید و… یک پایه گذاری غلط دارد شکل می گیرد . مسئولیت بدیم . یعنی این کار برای شماست . مشق شماست و اگر انجام ندادید شما پاسخگو خواهید بود. به گذارید ببیند که ندادن تکلیف از طرف دیگران چه پیامدی به بار برایش خواهد آورد .

      اما از طرف دیگر این نوع عملکرد باید تحلیل شود که چه نیازی را در خانه ی مادر بزرگ یا در قبال شما برایش به وجود می آورد که او با وجود داد به آن پافشاری می کند.

      منبع
  • شیطنت فرزندم در کلاس زبان خیلی زیاده
    • پرسش:
      پسرم پنج سال وپنج ماه داره کلاس زبان میره در کلاس شیطنت زیاد داره ومربی میگن که تمرکز و دقتش کمه و دایم از جاش بلند میشه وزیاد تمرکز نداره اگه ممکنه لطف کنید و راهنمایی کنید که چه طور باید برخورد کنیم ممنون
       پاسخ:

      تشخیص گذاری نسبت به کودک شما،نیاز به اطلاعات بیشتر،و مشاهده حضوری می باشد،لطفا به یک روانشناس بالینی مراجعه بفرمایید.تا اقدامات مناسب را قبل از ورود به مدرسه انجام دهید تا خللی در فرایند تحصیل وارد نشود.
      منبع
  • دخترم مسئولیت‌پذیر نیست
    • پرسش:
      من در خیلی از مواقع سعی می کنم که مسئولیت به دخترم بدهم ولی او انجام نمی دهد به عنوان مثال از او می خواهم که اتاقش را خودش مرتب کند و روتختی اش رابیندازد،لباسهایش را سر جایش بگذارد، ولی او این کارها را نمی کند.من در برابر این بی توجهی او باید چه عکس العملی انجام دهم. لطفا راهنماییم کنید.
       
      پاسخ:
      مادر عزیز  برای این کار دستورات را به صورت بازي در آوريد مثلاً : چقدر طول مي كشه رختخوابت را مرتب كني؟ فكر مي كني تو زودتر مي توني لباسهايت را توي كمد بگذاري يا مامان غذا درست كنه ؟
      4. رفتار كودك ( نه خود كودك ) را مورد تشويق يا انتقاد قرار دهيد. به جاي اين كه بگوييد : حالا بچه خوبي شدي . به او بگوييد : چقدر خوب است كه آرام نشسته اي . يا بگوييد چقدر مرتب لباسهايت را تميز نگه داشته اي .
      5. پاداش و تشويق هاي شما برنامه ريزي شده نباشد. نبايد بگوييد : اگر رختخوابت را جمع كردي تو رو پارك مي برم . بلكه بدون اعلام قبلي باشد و بعد از پاداش دادن بگوييد به خاطر فلان كارت ما شما را به پارك برديم .
      6. تا زماني كه رفتار جديد نيازمند پشتيباني است به تشويق ادامه دهيد، اما آن را كم كم كه به تثبيت رفتار مورد نظر مي رسيد نسبت به آن رفتار كم كنيد .
      7. از جنگ قدرت با كودك خود بپرهيزيد .
      8. رفتار هاي نادرست او را ياد آوري نكنيد.
      9. از داد و فرياد استفاده نكنيد .
      پس به كودك خود احترام بگذاريد و از امر و نهي صرف پرهيز كنيد. به آنها حق سخن گفتن بدهيد، دليل مقررات را توضيح دهيد و منظورتان را به روشني بيان كنيد . ضمناً برخي از اوقات فراغت كودكتان را با ارتباط و رفت و آمد با ديگران و همسايه ها بايد پر كنيد. با اطرافياني كه با شما هم سطح هستند و خانوادهاي سالمي مي باشند كه تاثيرات منفي براي كودك شما ندارند رفت و آمد داشته باشيد. با همكاران و دوستان خود در ارتباط باشيد خصوصا آن دسته از خانوادهايي كه كودك هم سن كودك شما دارند.
      در آخر متذکر میشوم که کودک مسئولیت پذیر باید الگوی مسئولی هم داشته باشد پس بیشتر در نظم خود و همسرتان دقیق شوید حتما یکی از والدین الگوی بی نظمی را در خانه دارد مثلا زمانی که از بیرون امده و لباس را درآورده و روی دسته مبل می اندازید…
      منبع
  • پسرم اصلا تمرکز ندارد
    • پرسش:پسري دارم ٦ ساله كه ناشنوا ميباشد عمل جراحي انجام داده اما از شنيدارش خوب استفاده نمي كند  مدرسه عادي مي رود اما خوب توجه نمي كند فوق العاده شيطون وتمركز پايين دارد و در يادگيري لغات اذيت مي كند كلا وقتي هر چيزي را بايد خيلي تكرار كنيم خيلي بي تفاوت است خواهر ش همه چيز را زياد مي گويد وخسته مي شود وعصباني ميشه همه از او خسته شديم كاري مي شود براي تمركز او كرد

      پاسخ:
      دوست عزیز،علایمی که شما میفرمایید(شیطنت کودک با تمرکز پایین  وضعف دریادگیری) میتواند مارابه سمت تشخیص اختلال نقص توجه _بیش فعالی سوق دهد پس برای جلوگیری از آسیب بیشتر وهمچنین جلوگیری از برچسب زده شدن به کودک حتما از یک روانشناس کودک کمک بگیرید
      منبع
  • پسرم خیلی بازیگوشه
    • پرسش:
      پسر خیلی بازی گوش وشیطون دارم که درمنزل مدام در حال جنب وجوش هست وقتی کارتون میبیند هم زمان با تبلت بازی هم میکند وکار تون راگوش میکند  به کشتی خیلی علاقه دارد وپدرش رامجبور به گرفتن کشتی میکند وقتی که به مهمانی میرویم خیلی شلوغ و ورجه وورجه میکند وغذا در آنجا نمی خورد و مجبور میشم غذایش رابه منزل بیارم تا بخورد  مدام به خواهر 13 ساله که دارد میگه بیا بازی کنیم وچون درس دارد نمیتواند به همین خاطر پدرش که می آید شروع به شیطنت میکند تا با او بازی کند سال گذشته مهد کودک گذاشتم در آنجا هر روز آموزش چند کتاب وداشتند خیلی دوست داشت حتی در موقع بیماری دوست داشت برود امسال کلاس زبان وژمیناستیک وسفال گذاشتم اما چون در روز یک تا دو ساعت وقتش راپر میکرد راضی نبود خیلی اذیتم میکند مدام میگه حوصله ام سر رفته دوست دارد با بچه ها بازی کند وخلاصه بعضی وقتها همه از دست شیطنت هایش خسته میشویم در ضمن خیلی مهربان هم هست به نظر شما پیش فعال هست خواهرش هم یک مقدار پیش فعال بود وریتالین استفاده کرد وبهتر شد اصلا تمرکز نداشت  ممنون اگر راهنمایی کنید
       
       پاسخ:
      حوصله سر رفته یعنی چی؟ می خواهم با من بازی کنی؟ مخواهم بریم بیرون؟میوه می خواهم؟می خواهم تلویزیون ببینم؟و…. اگر پشت این کلمه نیاز هایش را ببینید بسیاری از برنامه های شما حل می شود.

      ریتالین و یا هر داروی دیگر برای کوتاه مدت شاید خوب باشد و به شما نتیجه بدهد اما از نظر آسیب شناسی مسئله باید حل شود.

      پس آنچه مهم است بر اساس تحلیل رفتار متقابل هر آنچه ما انجام می دهیم یا احساس است یا رفتار و یا هردو . و آنچه منبع آن است که به وجود می آورد . یا یک فکر یا یک خاطره  یا عوامل بیرونی یا عوامل درونی و آنچه باعث شکل آن می شود نیاز است اگر نیاز برآورده شود می خندم بوس می کنم . دعوت می کنم و… اما اگر نیاز بر آورده نشود . داد میزن / فحش می دهم / پرت می کنم / قهر می کنم / بهانه می گیرم و…

      حالا شما باید برنامه ریزی و قانون داخلی را با فرزند درست کنید و چون باهم درست کردید قابل اجراست و از طرف دیگر انعطاف پذیر . اما باید شیوه تدوین را آموزش ببینید تا صحیح پیش بروید.

      اگر فرزند شما هنوز مدرسه نرفته است زمان تابستان را از دست ندهید تا زیر ساخت ها در ورود به دبستان با توجه به ویژگی های فرزند باز سازی شود و انگ و برچسب بیش فعالی چون برادر بیش فعال بوده درست نیست زمینه آسیب در حال و آینده به وجود می آید و مهمتر اینکه با این نگاه از مسئله ی اساسی و پایه در به وجود آمدن رفتار ها غافل می شویم.

      منبع
InstagramTelegrammaghalat