مادر عزیز به طور کلی می توان علل امتناع شیرخوار را در هر سنی در سه دسته طبقه بندی کرده و به رفع آن پرداخت:

الف- علل مربوط به شیرخوار
ب- علل مربوط به مادر
ج- علل مربوط به تولید شیر

الف- مواردی که به شیرخوار مربوط می شود:
1. عفونت های تنفسی: حتی یک سرماخوردگی ساده می تواند موقع مکیدن و بلعیدن سبب گرفتگی بینی و درد شود. چکاندن قطره کلرور سدیم در بینی و همچنین مرطوب کننده های هوا می تواند به رفع گرفتگی بینی کمک کند.

2. دندان درآوردن: گذاشتن پشت یک قاشق سرد یا گاهی جویدن چیزی قبل از شیرخوردن یا ماساژ ملایم لثه با انگشت تمیز می تواند باعث کاهش درد شیرخوار و تمایل او به شیرخوردن شود. در این مورد معمولا نوزاد زمانی که بیدار است از خوردن شیر امتناع می کند و زمانی که خواب است بهتر شیر می خورد.

3. برگشت شیر از معده به مری، خواب آلودگی و بی قراری ناشی از مصرف داروها، برفک یا تبخال دهان شیرخوار که در این موارد بهتر است به پزشک مراجعه شود.

4. در هوای گرم احتمال دارد شیرخوار از شیرخوردن امتناع کند ولی در محل خنک و یا در شب شیر بخورد. حرارت بدن شیرخوار را کنترل کرده و او را در درجه حرارت مناسبی نگهداری کنید.

5.گاهی ممکن است شیرخوار در موقع شیرخوردن ترس داشته باشد مانند واکنش مادر به گاز گرفتن بچه.

ب- مواردی که به مادر مربوط می شود:
1. بیماری مادر که ممکن است تولید شیر او را کم کرده یا واکنش جهش شیر را مهار کرده باشد و یا داروها مزه شیرش را تغییر داده باشد.

2. در صورت عفونت یک پستان مادر، ممکن است شیرخوار از تغذیه همان طرف به علت مزه شور شیر یا چرک امتناع کند و یا به خاطر مصرف دارو توسط مادر هر دو پستان را نگیرد.

3.قرص های ضدبارداری خوراکی ( قرص ترکیبی و به ندرت قرص پروژسترونی تنها) همچنین حاملگی مجدد احتمال دارد تولید شیر مادر را کاهش داده و مزه شیر را تغییر دهد. تخمک گذاری یا عادت ماهانه نیز گاهی به علت تغییر مزه شیر سبب امتناع شیرخوار از شیرخوردن می شود.

4. استفاده ی مادر از عطر، صابون، ادکلن و یا کرم متفاوت و یا شنا کردن در استخر با آب کلردار یا آب دریا و یا حتی تغییر در ظاهر مادر مثل تغییر در طرح مو یا عینک زدن ممکن است روی شیرخوار تاثیر گذاشته و سینه ی مادر را نگیرد.

5. برخی شیرخواران به برخی غذاهای مورد مصرف مادران که باعث تغییر مزه شیر می شود حساس هستند و از گرفتن سینه امتناع می کنند و بعضی دیگر با سیگار کشیدن مادر و یا ورزش طولانی قبل از شیردادن و یا مصرف زیاد نوشیدنی های دارای کافئین مثل نوشابه ها چای و قهوه از گرفتن سینه امتناع می کنند.

ج- عللی که مربوط به تولید شیر می شود:
1. اگر تولید شیر کم باشد و یا موقتا کاهش یابد شیرخوار ممکن است از شیرخوردن امتناع کند که در این صورت با مراجعه به مراکز بهداشتی درمانی و رعایت توصیه های کارمندان بهداشتی یا استفاده از روش هایی که بعدا به ذکر آن ها خواهیم پرداخت برای افزایش شیر مادر تلاش کرد.

2. در صورت آهسته بودن جهش شیر شیرخوار شروع به مکیدن شیر می کند ولی به علت دریافت کم شیر، از خوردن امتناع می کند در این موارد می توانید شیرتان را کمی بدوشید تا جهش پیدا کرده و آن گاه سینه را به دهان شیرخوار بگذارید و یا واکنش جهش شیر را قبل از تغذیه شیرخوار با روش هایی مثل خوردن آب یا یک نوشیدنی ساده بهبود دهید.

3. در صورت سریع بودن جهش شیر نیز شیر خوار ممکن است به علت عدم توانایی در کنترل آن از گرفتن سینه امتناع کند. در این موارد نیز می توان کمی شیر را دوشید تا سینه  سبک تر شود و بعد شیرخوار را به سینه گذاشت.

منبع

دوست عزیز،قبل از هرچیز معاینه وآزمایشهای اولیه  توسط پزشک  متخصص کودک به ما کمک میکند که نگرانی از اختلالات هورمونی را حذف کنیم. درمرحله بعد بررسی رابطه والدین با کودک ضروری است.یکی از دلایل خجالتی بودن کودکان عدم اعتماد به نفس  میباشد. پرخاشگری کودک در حضور کودک دیگر دلیل براحساس عدم امنیت  وشاید حسادت ازتوجهی که نیازمند آن است ومتاسفانه به طور صحیح دریافت نمیکند باشد. در صورت داشتن  اطلا عات  صحیح ازنوع رابطه پدر ومادر با کودک میتوان توضیح دقیقتری ارائه داد

دوست عزیز گفتار خوب و حسن رفتار و كردار در خانواده موجب ثبات شخصیت و رفتارهای منطقی و صحیح در كودك می شود ، محیطهای متشنج و عصبی خانواده آثار زیان بخشی بر روح و روان كودك می گذارد كه بدون شك در عادات و رفتار تغذیه ای آنان نیز اثر منفی خواهد گذاشت.
در این میان سلامت روانی مادر نقش عمده ای دارد. اضطراب ، افسردگی و یا رفتارهای وسواسی او می تواند باعث كم اشتهایی یا بی اشتهایی و بدغذایی كودك شود و بسیاری از مشكلات رفتاری ، خلقی ، تغذیه ای كودكان را ایجاد نماید.
هنگام غذاخوردن كودك باید محیط را برایش دلپذیر كنیم.
‌● چگونه؟
▪ محل، زمان و نحوه غذا دادن به كودك
كودك باید غذا را سر میز و یا سر سفره خانواده، در محیطی تمیز، آرام، دوستانه، راحت ، مطمئن و خوشایند صرف كند تا ضمن اینكه از غذا خوردن همراه دیگران لذت می برد طرز غذا خوردن و نحوه استفاده از قاشق، چنگال و لیوان را نیز بیاموزد.
بهتر است كودك را به جای اجبار، تشویق به غذا خوردن كرد. علاقه به غذا خوردن زمانی بوجود می آید كه غذا بصورت جالبی ارائه شود و كودك ببیند كه دیگران هم غذاهای متنوع یا جدید را با لذت می خورند. ضمناً غذا باید به شكلی باشد كه خوردنش برای كودك آسان باشد. مثلاً گوشت چرخ كرده را بهتر از گوشت تكه ای می پذیرد یا قطعات كوچك سیب زمینی یا هویج پخته شده یا لقمه های كوچك غذا را با میل و رغبت می خورد.
در ابتدا كودك ۱ تا ۲ ساله ممكن است برای گرفتن یا برداشتن غذا از انگشتانش استفاده كند ولی بتدریج می تواند در گرفتن قاشق، چنگال و لیوان مهارت پیدا كند. ظرف غذا باید كوچك و كمی گود باشد تا غذا از آن بیرون نریزد . قاشق و چنگال و لیوان هم باید كوچك ، سبك و طوری باشد كه كودك به راحتی آنرا بردارد و نگهدارد. بهتر است از قاشق و چنگال و بشقاب نشكن استفاده شود و از قاشقی كه او را به یاد قاشق دارو می اندازد استفاده نكرد. كودك را به ویژه در شروع غذا كه گرسنه است، باید تشویق كرد تا علیرغم ریخت و پاشی كه می كند خودش غذا بخورد این كار را یاد بگیرد و مهارت و اعتماد به نفس پیدا كند، سپس وقتی خودش از خوردن خسته شد و یا در ضمن آنكه خودش غذا می خورد او را كمك كرد.
▪ ساعات برنامه غذایی را خیلی عوض نكنید.
▪ مراقب باشید كه زمان غذا خوردن، كودك خیلی گرسنه و یا خیلی خسته نباشد.
▪ سعی كنید میان وعده ها را 1/5 تا ۲ ساعت قبل از وعده اصلی غذا بدهید.
▪ بهتر است میان وعده ها خیلی شیرین حجیم یا چرب نباشند تا اشتهای كودك برای وعده اصلی غذا، باقی بماند.
▪ برای دسر یك ماده شیرین انتخاب كنید و آنرا بلافاصله بعد از غذا به او بدهید كه جزو غذا به حساب بیاید.
▪ اگر غذای جدیدی به او می دهید كه از خوردنش امتناع می كند تعجب نكنید آنرا همراه با غذایی كه دوست دارد مثل برنج یا نان یا سیب زمینی به او بدهید.
▪ غذاها را خیلی زود به زود و بر اساس تمایل او عوض نكنید .
▪ هنگام غذا دادن دعوا نكنید ، داد و قال راه نیندازید و برای خوردن غدا جایزه تعیین نكنید.
▪ بگذارید در مورد سیر شدنش خودش تصمیم بگیرد، اگر در یك وعده مقدار كمتری خورد مسلماً در وعده دیگر یا روز دیگر جبران می كند.
در سن یك تا دو سالگی با توجه به مراحل تكامل كودك، شما انتظار نداشته باشید كه هنگام غذا خوردن خیلی تمیز و مرتب باشد . این مرحله ریخت و پاش بتدریج بهتر می شود. برخی كارهای او را مانند پرت كردن غدا ، بازی كردن هنگام غدا خوردن و … را می توان با آرامش و ملایمت و بتدریج محدود كرد. بسیاری از رفتارهای غذایی آرام آرام با بزرگ شدن كودك عوض می شوند.

قبل از هر چیز اگر بپذیریم که تقرببا تمامی کودکان هرازگاهی از خوردن غذا امتناع میکنند و تا زمانی که رشد کودک در محدوده طبیعی است(باوزن کردن هفتگی) کم خوردن یا نخوردن غذا هیچ اشکالی ندارد.،تقریبا بیش از نیمی از مشکلات و نگرانی ما در رابطه باغذاخوردن فرزندمان برطرف خواهد شد.ولی به طور کلی چند نکته را ذکر می کنم:
– غذاخوردن را به صحنه تاتر و نمایش تبدیل نکنید.نه به دنبال کودکتان بدوید ،نه شکلک دراورید نه سرزنش و توبیخ کنید و نه تهدید کنید ،نه جایزا بدهید.
-سعی کنید حداقل یک وعده غذایی را دور هم بخورید.
-هرنفر از اعضا خانواده یک اتفاق خوب را ترجیحا موقع صرف غذا تعریف کند.
-,از چند دقیقه قبل از صرف غذا تلویزیون خاموش شود.
-سعی کنید چند ماده غذایی ولی به مقدار مناسب تهیه کنید،که یکی از انها بهتر است غذای مورد علاقه کودکتان باشد.
برای شروع به مقدار بسیار کم برای کودکتان غذابکشید.شادو سلامت باشید.