پرسش:
پسر همسایه که از لحاظ سنی دو سال کوچکتر است به من علاقه پیدا کرده است. از وی خواستم تا قبل از خدمت سربازی تماس تلفنی نداشته باشیم تا وابستگی ایجاد نشود و بعد از خدمت از طریق خانواده خود اقدام به خواستگاری کنند. اما متاسفانه چون همسایه بودیم و هر روز همدیگر را می‌دیدیم به ایشان به شدت وابسته شده‌ام. اکنون چند روزی است که خدمت سربازی رفته‌اند و من از دور بودنشان اذیت می‌شوم. باور کنید هر لحظه آیه الکرسی می خوانم تا آرام بگیرم ولی به خدا نمی‌شود، حتی پیامک‌هایش را حذف کردم تا فکرم مشغول نشود اما نمی‌شود.
پاسخ:
صرف عشق و علاقه برای زندگی زناشویی کافی نیست و در اتفاق به این مهمی که دو انسان قصد پیوند با همدیگر را دارند نباید احساسی و هیجانی رفتار کرد. متأسفانه مشخص نیست علت اینکه شما قبل از اینکه ملاک های منطقی مانند تفاوت های فرهنگی، خانوادگی، شخصیتی را به صورت دقیق بررسی کنید به سرعت سرمایه گذاری روانی روی این فرد انجام داده اید به عبارت دیگر احساس و هیجانات ناشی از کمبودهای عاطفی و نیازهای درونی برآورده نشده با شتاب بیشتری نسبت به منطق و عقلتان حرکت کرده و محصول آن وابستگی شدید است. خدمت شما عرض شود که تصمیم گیری در شرایط وابستگی باعث پشیمانی و مشکلاتی در زمانی خواهد شد که شما از این احساسات داغ و آتشین و آذرخشی تهی شده و از زندگی مشترکتان حداقل یکی دوسال گذشته باشد آن وقت تفاوت های فردی، خانوادگی و فرهنگی به همراه احساس بدبینی و بد گمانی به همراه مشکلاتی که به دلیل تفاوت سنی به این مشکلات اضافه می شود گریبان گیر شما خواهد شد.
پس قدری درنگ کنید و به احساسات و عواطف خودتان اجازه ندهید آنقدر پیشرفت کند که شما را به زندگی مشترکی نزدیک کند که خیلی دوام ندارد. در حال حاضر با ترمز کشیدن به احساسات خود سعی کنید دوره ای را با قطع رابطه و منطقی فکر کردن به این موضوع سپری کنید و بعد از قطع کامل برای ازدواج به یک مشاوره پیش از ازدواج اقدام کرده و تست شخصیت بگیرید در ازدواج هایی که با احساس و هیجان و ارتباط شروع می شود خطر بسیار بالا است به ویژه شما که سنتان بیشتر از طرف مقابل است که این ریسک مضاعف خواهد شد.
باتوجه به تحقیقات و تجارب تفاوت هایی مانند شاغل بودن دختر خانم، تفاوت سنی و تحصیلی می تواند در دو بعد به زندگی زناشویی آسیب بزند.
غیر از مسأله روابط زناشویی و موضوع اینکه در تفاوت سنی در سنین بالا زن زودتر نیاز جنسی اش را از دست می دهد و به یائسگی می رسد ولی مرد ممکن است نیازهایی داشته باشد که احتمال عدم رضایت زناشویی و مشکلات بعدی وجود دارد می توان این مشکلات را در دو بعد توضیح داد که عبارتند از:
بعد اول: اگر پسر بعد از گذشت مدتی از زندگی و كاهش احساسات اولیه نظرات دیگران برایش مهم باشد و فردی به قول معروف دهن بین باشد و مثلا در مقابل حرفهایی كه خواهرها و خویشاوندان در مهمانی ها و گفتگوهای خصوصی دارند و درباره تفاوتها صحبت كنند ممكن است باعث سردی در روابط زناشویی و احساس ندامت از ازدواج شود.
بعد دوم: مشاهده شده است كه مردهایی كه تفاوت های مذكور را دارند به طور كلی یك نوع احساس حقارت نسبت به همسرشان دارند و با اندك انتقاد و یا پیشنهاد احساس می كنند كه به دلیل سن بالا یا تحصیلات این انتقادات ویا پیشنهادات را همسر من دارد كه باعث می شود مرد برای اثبات قدرت و تسلط به رفتارهایی مانند امرو نهی های بی مورد ونامناسب روی می آورد و باعث ناسازگاری های شدید خانوادگی می شود.
