پرسش:

سی و پنج ساله.کارشناس ارشد ریاضی و دبیر.دارای دوفرزند پسر نه و پنج ساله هستم.علا رغم اینکه راه نسبتا مطمینی برای عدم بارداری در پیش گرفته بودیم ولی هشت ماه پیش خداوند دختری به ما هدیه داد.من و همسرم چون بدون کمک و پشتوانه خانواده ها زندگیمون رو از صفر شروع کردیم این فرزند سوم خیلی دلیل شماتت اطرافیان شده.و به ما میگن شما که هنوز مستاجرید چرا باز بچه دار شدید.ولی ما اصلا قصد سقط نداشتیم و تا جایی که امکان داشت مراقبت کردیم.ولی خواست خدا بوده.به هر حال الان با این هدیه چطور توی اقوام و فامیل رفتار کنم.چنان احساس بدی دارم که گاهی برای خرید یا مهمانی یا حتا پارک رفتن از ترس نگاه و شماتت مردم یا پسر بزرگم رو نمیبریم یا اگر مسلا بخواهیم بچه ها رو پارک یا خرید ببریم از هم جدا میشیم.واقعا مستاصل هستم که چطور با سه فرزند با فاصله سنی کم در اجتماع ظاهر شوم.

پاسخ:

موضوعي كه مطرحه،داشتن فرزند ناخواسته است و بدنبال ان تاثير نظرات ديگران بر شما و پيامدش احساسات بدي كه در شما ايجاد كرده،لازم است نگاه كنيد كه اين احساسات بد واقعا از كجا مي ايد و توجه داشته باشيد كه احساسات شما بر روي دخترتان بسيار تاثيرگذار خواهد بود و حس ناخواستني بودن را از طرف شما و اطرافيانش دريافت ميكند و  اسيب هاي جدي در اينده در پي خواهد داشت.

سوال مهم اينست:

چه ميشود كه اينقدر نظر ديگران بر شما مهم و اثر گذار است؟

و بررسي كنيد احساس هاي بدي كه بخاطر نظرات ديگران ايجاد شده،از كجا ناشي ميشود؟

منبع